Μνήμες που δεν πρέπει να σβήσουν – Υποθήκες αξίας…

Ο αείμνηστος Στρατηγός Χωροφυλακής Χρήστος ΡΑΛΛΗΣ έγραψε στα απομνημονεύματά του για την εποποιία της Μάχης της Κρήτης (20.05.1941): «…οι αξιωματικοί εμάς τους Δοικίμους Χωροφύλακες, τους απειροπόλεμους, μας εμψύχωναν και μας μιλούσαν για τις άφθορες αξίες που εξαγιάζουν τους ανθρώπους και τις οποίες οι άνδρες της Χωροφυλακής πρέπει να υπηρετούν και ότι η αρετή δεν θέλει δασκάλους, αλλά αγωνιστές.

Η Ελληνική Χωροφυλακή είναι δύναμη στην υπηρεσία του Δικαίου. Η ανδρεία δεν είναι υποτίμηση του κινδύνου, αλλά η ορθή εκτίμηση και κατανίκησή του. Οι Χωροφύλακες είναι αγνοί Έλληνες πατριώτες με εντόνως ελέγχουσα συνείδηση, κρυστάλλινη εθνική σκέψη, φλέγουσα πίστη, θερμουργή προσήλωση στα ελληνικά και χριστιανικά ιδεώδη και ότι η ζωή των ανδρών της Χωροφυλακής πρέπει να είναι ζώσα αρετή… Η αυτοθυσία εκπηγάζει από μία εξιδανικευμένη αντίληψη της ζωής, ότι η θυσία του αγαθού της ζωής χάριν του υπερτέρου αγαθού της ελευθερίας είναι προτιμότερη!…».

Ο ίδιος πολέμησε, όπως και οι άλλοι συνάδελφοί του Δόκιμοι Χωροφύλακες, και έγραψαν με την ορμή της νιότης τους και τα υψηλά ιδανικά, με τα οποία εμφορούνταν, νέες σελίδες δόξας και μεγαλείου. Συνελήφθη από τους Γερμανούς και μετήχθη σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως μαζί με άλλους Δοκίμους στη Γερμανία. Αμέσως μετά την πτώση του Γ΄ Ράιχ απελευθερώθηκε και επέστρεψε στην Ελλάδα, προκειμένου να συνεχίσει να υπηρετεί τις ιδέες και τα ιδανικά μέσα από το Σώμα της Ε.Χ., προσφέροντας πολλαπλές υπηρεσίες στην πατρίδα και την κοινωνία έως το έτος 1973.

Δημήτριος Καλλιαντζής 

«Η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα.

Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα» (Κωστής Παλαμάς)